AHMET ZEKİ VELİDİ TOGAN

AHMET  ZEKİ VELİDİ TOGAN

(Başkurt’ların  milli uyanış  lideri )

10.12.1890 Rusya / 26.7. 1970  İstanbul

( Karacaahmet mezarlığında yatıyor. )

Lakabı  ATA  BAŞKURTU’ dur .                   

Türk   tarihçi / Türkolog / Başkurt  devrimi ve  bağımsızlık hareketi önderi .

Asıl adı AHMET  ZEKİ dir .  Rusya’da iken VALİDOV , Türkiye’ye geldikten sonra TOGAN soyadını almıştır .  

“Togan” sözcüğü ” doğan ” sözcüğünün Kıpçak Türkçesi alanındaki karşılığı, Başkurt Türkçesindeki şeklidir.

Orta  Asya Türk toplumlarının birleşmesi , Rus  sömürüsüne karşı olması ve Türk tarih – dil ve kültürü üzerine çalışmaları önemlidir .

10.12.1890’da Rusya Federasyonu’nun Başkırt Özerk Cumhuriyeti topraklarında İsterlitamak / İşimbay kazasının Küzen köyünde doğdu.

Babası  Ahmedşah , annesi Ümmülhayat Hanım’dır.

Hem baba hem anne tarafı eğitimli ve kültürlü bir aileden gelmekte olup kendi ifadesine göre Arapça’yı babasından, Farsça’yı annesinden öğrenmiştir.

Daha sonra dayısı Habib Neccar’ın komşu köydeki medresesine giderek Arap edebiyatı dersleri aldı , bu arada Rusça’ya başladı. Babasının kendisini evlendirip köyünde imam / molla yapma arzusunu öğrenince Kazan’a kaçtı ve Kasımiye Medresesi’nde eğitimini tamamladı.

Kazan’daki Rus şarkiyatçıları / doğu araştırmacıları ile tanıştı. Ardından Kasımiye ve Ufa’daki Osmaniye medreselerinde öğretici olarak çalıştı.

Zeki Velidi, bir yandan mensubu / bağlı bulunduğu Başkırt toplumunun meselelerine / sorunlarına  eğilirken diğer yandan Türk tarihine merak sardı.

Bu konuda sürmekte olan dar çerçeveyi (Tatarlık veya Müslümanlık) aşarak daha geniş bir Türklük anlayışını benimsedi.

1917 Ekim İhtilali’nden sonra Başkırt halkının uyanan ümitlerini karşılamak amacıyla siyasi hayata girdi.

Başkırtlar’ın geleceğini, batısındaki Kazan Tatarları’yla değil doğusundaki Türkistan Kazak-Kırgız, Türkmen ve Özbek Türkleri’yle birlikte ele almayı düşünüyordu.

Bundan dolayı Kazanlı siyasetçilerle görüş ayrılığına düştü. Başkırt Özerk hükümetinin (Otonom Cumhuriyeti) kurulmasına öncülük etti , savaş bakanı ve ardından hükümet başkanı oldu. Rusya’daki iç savaş yıllarında çarlık generallerinin baskısına karşı Sovyetler’le iş birliği yaptı , bu yıllarda birkaç defa Lenin, Troçki ve Stalin gibi önderlerle görüştü.

1920 ‘de  Başkırt hareketi burada umulan sonuca ulaşmayınca Türkistan’a çekilerek mücadelesini / uğraşını orada sürdürmeye karar verdi .

1921’de kurulan Türkistan Milli Birliği’nin başına getirildi. Türkistan’da bulunduğu otuz aylık dönemde Basmacılar’la birlikte Bolşevik Ruslar’la mücadele etti. Öte yandan Enver Paşa gibi dışarıdan gelen Türkler’le temas / iletişim  kurdu. Bu arada ilmi araştırmalara ve kitabeleri istinsah etmeye / kopyalamaya / çoğaltmaya devam ediyordu.

( Basmacı hareketi Türkistan Millî Özerk Hükûmeti’nin bastırılmasından sonraki Basmacı Hareketi’nin içinde bulundu. 1920-23 yıllarında Türkistan’da amansız bir mücadeleye / uğraşa girişti ise de başarılı olamadı. Türkistan Milli Birliği’nin kurucusu ve ilk başkanıdır. www.turkocaklari.org.tr)

Türkistan’daki hareket Ruslar’ın büyük kuvvetler göndermesiyle sona yaklaşırken 21.Şubat.1923’te İran’a geçti. Meşhed’deki kitaplıkta o zamana kadar metni bilinmeyen İbn Fadlan’ın ( 877 / 960 ) Seyahatname eserini buldu.

1923 ‘de İran’dan Afganistan’a gitti , bir süre Herat ve Kabil’de incelemeler yaptıktan sonra Hindistan yoluyla Türkiye’ye ulaştı. Ancak vizesi olmadığından Avrupa’ya gitmek zorunda kaldı. Bütün bu yolculuklarında yanında Fethulkadir Süleyman da / Abdülkadir İnan bulunuyordu.

On sekiz ay süren Avrupa’daki hayatında İngiliz, Alman ve Fransız ilim çevreleriyle temas / iletişim kurdu. Türkiye Maarif Vekili Hamdullah Suphi Tanrıöver’in  daveti – çağrısı  üzerine 20.Mayıs.1925’te İstanbul’a geldi, ardından Ankara’ya geçti.

3.Haziran.1925’te Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı oldu.

Maarif Vekaleti Telif ve Tercüme Heyeti 7 Milli eğitim bakanlığı yazı hakkı ve çeviri üyeliğine tayin edildi / atandı. Ankara’daki hayatı kendisini tatmin etmeyince / mutlu etmeyince  İstanbul Darülfünunu / üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde Türk tarihi muallimliğine / öğretmenliğine getirildi. (26.Ocak.1927).

Köprülüzade Mehmed Fuad Bey’in başında bulunduğu Türkiyat Enstitüsü vasıtasıyla V. V. Barthold’u Türkiye’ye davet ettirdi. Barthold’un İstanbul’daki konferanslarında onun tercümanlığını / çevirmenliğini yaptı.

1930’da Ankara’da kurulan Türk Tarihi Tetkik / inceleme  Heyeti’ne ve sonrasındaki cemiyetin hazırladığı tarih kitabına eleştirilerde bulundu  halbuki buradaki bilgiler Atatürk’ün de onayını almıştı.

Tenkitlerini / eleştirilerini  1932 Temmuz’unda Türk Tarih Kongresi’nde tekrarlayınca Reşid Galib, M. Şemsettin Günaltay ve Sadri Maksudi Arsal beylerin sert tepkileriyle karşılaştı.

Bunun üzerine üniversitedeki görevinden istifa ederek / ayrılarak Viyana’ya gitti. 6.Haziran.1935’te İbn Fadlan üzerindeki doktorasını tamamladı ve Almanya’da Bonn Üniversitesi’nde çalıştı.

1938’de Göttingen Üniversitesi’ne geçti , ertesi yıl yaklaşan dünya savaşı sebebiyle Türkiye’ye dönüp 1. Eylül .1939’da yeniden İstanbul Üniversitesi’nde göreve başladı.

1944 Mayısında Turancılık hareketi içinde bulunmasından dolayı tutuklandı ve on beş ay kadar hapiste kaldı.

Sıkıyönetim mahkemesinde yargılandı , önce mahkum olduysa da Askeri Yargıtay’ın bozma kararı üzerine 1945 Ekiminde tahliye edildi / serbest bırakıldı ve 31 Mart 1947’de beraat etti.

Üniversitedeki görevine 1948’de dönebildi. 1951’de İstanbul’da toplanan22. Müsteşrikler Kongresi başkanlığını yaptı.

1953 ‘de  daha önce kapanan İslam Tetkikleri Enstitüsü’nün yeniden kurulmasını sağladı ve ilk müdürü oldu.

1970 yılına kadar İstanbul Üniversitesi’ndeki görevine devam eden Togan nisan ayında geçirdiği bir ameliyattan sonra 26.Temmuz.1970’te vefat etti ve Karacaahmet Mezarlığı’nda toprağa verildi.

Aslında bir ilim adamı olan Togan’ın siyasi yönü şartların zorlaması sonucu ortaya çıkmıştır.

1917 Ekim İhtilali’nin ardından Başkırt halkına yararlı olmak amacıyla siyasete girmiş ve Harbiye nazırı olarak etkili olmuştur. Türkistan bağımsızlık hareketinin temsilcisi sayılan Togan, Türkiye’ye gelip ilimle uğraşmaya başladıktan sonra siyasi  faaliyetlerini geri planda tutmuş, fakat büsbütün terketmemiştir.

2. Dünya Savaşı’nda Almanlar’ın doğu cephesindeki ilk başarılarının Başkırtlar için bir kurtuluş sağlayacağına inanmış, bu maksatla bazı hareketlere girişmiş, ancak Turancılık adına Türkiye’de Sovyetler aleyhinde çalışmakla suçlanmıştır. 1946 sonrasında değişen şartlarda Başkırt halkı ile az da olsa ilgilenmeye devam etmişse de oradakilerin zarar görmemesine özen göstermiş, kaleme aldığı hatıralarında bazı isimleri bile kaydetmemiştir.

Zeki Velidi Togan, bilginin kaynaklarına vasıtasız inme ve kaynaklara dayanarak sentez yapabilme kabiliyetine erken yaşlarda sahip olmuştur.

1914’teki Türkistan seyahatinde Kutadgu Bilig’in yeni bir nüshasını bulmuş, 1923’te İbnü’l-Fakih’i,

1930 sonrasında Harizm dili kalıntılarını keşfetmiştir.

1925’lerden başlayarak İstanbul kütüphanelerinde mevcut / var olan  yazma eserlerdeki önemli bilgileri toplamıştır.

Aynı zamanda Türkistan ilim geleneğinin Batı bilimiyle sentezini temsil ediyordu.

Dayısı Habib Neccar ve babası yoluyla Kuzey Türklüğü’nün, bu yolla da Türkistan ilim geleneğinin mirasçısı idi.

Ayrıca Barthold ve Dopsch’tan çok etkilenmişti. İlmi kanaatlerini kimseden çekinmeden söylerdi.

Yeni bilgiler öğrenmeyi ve araştırmacı özelliğini hayatının sonuna kadar devam ettirmiş, hasta yatağında Oğuz destanı üzerinde yeni yorumlar yapmıştır.

Üniversalizme / evrenselciliğe kaçan bir tarih anlayışına sahip bulunan Zeki Velidi Togan bir Türk ve müslüman kimliğiyle tarih dünyasında etkili olmuştur. Türk tarihinin özelliklerinin bilincinde olup bu konularda ödün vermemiş, mücadeleci / uğraş  yönünü milletlerarası kongrelerde yansıtmıştır.

Türk tarihçiliğinin 20. yüzyıldaki en etkili şahsiyetlerinden / kişiliklerinden  olan Togan, Fuad Köprülü ile birlikte Türkiye Cumhuriyeti’nde Türk kavramının asli özelliklerinin belirlenmesinde ve Hollandalı Türkolog Karl John’ın Orta Asya tarihiyle ilgilenmesinde katkıda bulunmuştur.

Onun siyasî ve ilmi faaliyetlerine / etkinliklerine  dair 1990 sonrasında birçok yayın çıkmış, Özbekistan’dan Muhammadcan Abdurahmanov, Togan’la ilgili bir doktora çalışması yapmıştır (2005).

———–

Eserleri. 

———–

Togan ilk araştırmalarına 1908’lerde başlamış ve çalışmalarını hayatı boyunca sürdürmüştür. Başlıca eserleri şunlardır: 

Türk ve Tatar Tarihi (Kazan 1912); 

el-Biruni ve Asarı (1928’de basılmaya başlanmış, üç forması basılmış, harf inkılabı sebebiyle yarım kalmıştır); 

Onyedi Kumaltı Şehri ve Sadri Maksudi Bey (İstanbul 1934); 

İbn Fadlān’s Reisebericht(Leipzig 1939); 

Biruni’s Picture of the World (Delhi 1940; Bîrûnî’nin Taḥdîdü nihâyâti’l-emâkin’inin bazı bölümlerinin ve el-Ḳānûnü’l-Mesʿûdî’nin dünya coğrafyasına ait kısmının yayımı olup yarım kalmış bir çalışmadır); 

Bugünkü Türkistan ve Yakın Mazisi (Kahire 1928-1940; baskısı Fevzi Çakmak’ın yardımıyla tamamlanmıştır); 

1929-1940 Seneleri Arasında Türkistan’ın Vaziyeti (İstanbul 1940); 

Moğollar, Çingiz ve Türkler (İstanbul 1941); 

Umumi Türk Tarihine Giriş, En Eski Devirlerden 16. Asra Kadar (İstanbul 1946, 1970; Togan’ın en önemli eserlerinden biridir); 

Bugünkü Türkili Türkistan ve Yakın Tarihi I (İstanbul 1981; Kahire’de Arap harfleriyle basılan metnin kısmen yenilenen şeklidir); 

Tarihte Usûl (İstanbul 1950, 1969); 

Horezmce Tercümeli Muqaddimat al-Adab = Khorezmian Glossary of the Muqaddimat al-Adab (İstanbul 1951); 1951’de İstanbul’da Toplanan XXII. Müsteşrikler Kongresi Mesaisi ve Akisleri (İstanbul 1953); 

Türk-Türkistan(İstanbul 1960; Yeni Türkistan dergisinin 1927’de çıkan 40. sayısında neşredilen bir yazısıdır); 

On the Miniatures in Istanbul Libraries (İstanbul 1963); 

Türk Kültürü El-Kitabı’nın Program ve Çalışma Planı (İstanbul 1967); 

Hatıralar, Türkistan ve Diğer Müslüman Doğu Türklerinin Milli Varlık ve Kültür Mücadelesi (İstanbul 1969; Ankara 1999, birçok dile [kısmen Japonca’ya] ve diğer Türk lehçelerine çevrilmiştir).

——————

Türk Kavimlerinde Dört Mısralı Şarkılar(1910)

Türk ve Tatar Tarihi(1912)

Bugünkü Türkistan ve Yakın Mazisi(1928-1942)

Moğollar Devrinde Anadolu’nun İktisadi Vaziyeti(1931)

Türkistan Tarihi(1939)

Buruni’nin  Dünya Hakkında Tasavvuru(1946)

Moğallar Cengiz ve Türklük(1941)

Umumi Türk Tarihine Giriş 1(1946)

Tarihte Usul(1950)

Harezmce  Tercümeli Mukaddimetü’l  Edep(1951)

Hatıralar (1969)

Türklüğün Mukadderatı Üzerine(1970)

Kur’an ve Türkler(1971)

Oğuz Destanı(1972)

——————

Abdülkadir İnan ile birlikte 1927’de Yeni Türkistan dergisini çıkaran ve çeşitli dergilerde çok sayıda makalesi yayımlanan Togan’ın bir kısım yazıları ölümünden sonra bir araya getirilerek neşredilmiştir/ yayınlandırılmıştır. Bunlardan bazıları şunlardır: 

Türklüğün Mukadderatı Üzerine (İstanbul 1970, 1977); 

Kur’an ve Türkler (İstanbul 1971); 

Oğuz Destanı: Reşideddin Oğuznamesi, Tercüme ve Tahlil (İstanbul 1972; bu üç eser Tuncer Baykara tarafından derlenip yayımlanmıştır); 

Başkurtların Tarihi (E. Yoldaşbayev’in Başkırtça’ya aktarmasıyla, Ufa 1994; Türkçe’ye trc. İsenbike Togan, Ankara 2003).

Togan’ın “Moğollar Devrindeki Anadolu’nun İktisadi Vaziyeti” adlı çalışması (1930) W. Hinz tarafından işlenip kitap halinde yayımlanmıştır.

Togan’ın Kur’an’ın en eski Türkçe çevirileriyle ilgili çalışması İç Asya Türklüğü’ne ışık tutmuştur.

Cengiz ve Timur’a ait araştırmaları ise henüz neşredilmemiştir/ yayınlanmamıştır..


Kaynak :

Herbert Jansky, “Ahmet Zeki Velidi Togan”, 60. Doğum Yılı Münasebetiyle Zeki Velidi Togan’a Armağan, İstanbul 1950-55, s. XVII-XXXI.

Çağatay Uluçay – Martin B. Dickson, “Published Writings of Prof. Zeki Velidi Togan”, a.e., s. XXXIII-L.

F. Bergdolt, Der Geistige Hintergrund des Türkischen Historikers Ahmed Zeki Velidi Togan nach seinen Memorien, Berlin 1981.

Tuncer Baykara, Zeki Velidi Togan, Ankara 1989.

Sübidey Togan, “Ahmed Zeki Velidi Togan’ın Kültürel Gelişimi”, İnmeyen Bayrak: Zeki Velidi Togan, İstanbul 1994, s. 31-50.

İsenbike Togan, “Babam Zeki Velidi Togan’ı Anarken”, a.e., s. 7-19.

a.mlf., “Bir Tarihçi Olarak Babam Zeki Velidi Togan”, Doğumunun 65. Yılında Prof. Dr. Tuncer Baykara’ya Armağan: Tarih Yazıları (der. M. Akif Erdoğru), İstanbul 2006, s. 513-529.

R. M. Bulgakov, Materialı k Bibliografii Ahmet-Zkaki Validi Togana, Ufa 1996.

A. M. Yoldaşbayev, İzvestnıy i Neizvestnıy Zaki Validi, Ufa 2000.

Alişan Satılmış, Zeki Velidi Togan, Ankara 2003.

Ahad Salihov, Ahmedzeki Valididen Raseydekge Gilmi Eşmakarlegi, Ufa 2005.

a.mlf., “Ahmet Zeki Velidi Togan Bibliyografyası”, sy. 93, TDA (1994), s. 209-230.

Bu madde TDV İslam Ansiklopedisi’nin 2012 yılında İstanbul’da basılan 41.cildinde209-210 numaralı sayfalarda yer almıştır. 

İdris Kulaçoğlu .

Reklam